- шұрайлы жер
- девственная земля
Казахско-русский экономический словарь.
Казахско-русский экономический словарь.
дәмейлі жер — (ҚХР) жақсы, шұрайлы жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бытқыл — 1. Қ орда., Арал; Орал, Жән.) шөбі мол кедір бұдыр, ойлы қырлы жер. Б ы тқ ы л жер машинамен шөп шабуға қолайсыз ғой Қ орда., Арал). Ат б ы т қ ы л д а жайылып жүр (Орал, Жән.). 2. (Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү Н.) шұрайлы, отты, ағаш аралас өскен жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түңкелі — (Монғ.) шөбі шүйгін, шұрайлы, тың көлемді, алқапты жер. Міне, Қарағайты. Құшағы – құт, қойнауы – сүт, құйқалы өңір, жалғыз қой қоздаса айран ішкізетін т ү ң к ел і алаң (“Ж. өмір”, 18.07.1983). Сондықтан сіздерді аймақ басшыларымен келісе отырып … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дара — I зат. Басқа жерлерден ерекшеленіп тұрған жер (сай, сала, жыныс, т.б.). Қазақтар тау аңғарындағы мұндай молынан созылған жазық алапты «д а р а» да деп атайтын (Ә. Асқаров, Таңд., 280). Мына д а р а д а арғы аталарымыздың оза көшіп, кең жайлаған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі